ကဲ…… သီတင္းလဲ ကြၽတ္ေတာ့မယ္ေနာ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မိန္းမယူခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီဗ်။ စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္မယ့္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ယူမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကလဲ သာမန္ပါပဲ။
ကြၽန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမဟာ လူတကာကို ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့ အလွဘုရင္မ ျဖစ္စရာမလိုဘူး။ ကိုယ္လုံးေသးေသးသြယ္သြယ္နဲ႕ ခ်စ္စရာ မ်က္ႏွာရွိရင္ေတာ္ၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္ရယ္စရာေျပာရင္ လိုက္ရယ္တတ္ရမယ္။
ကြၽန္ေတာ္ယူမယ့္ မိန္းမရဲ႕အိမ္ ဘယ္လိုပုံရွိတယ္ဆိုတာ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အိမ္က်ယ္ရင္ၿပီးေရာ။ မဂၤလာေဆာင္ရင္ ကုန္က်စရိတ္ကို တစ္၀က္စီ က်ခံမယ္။ ကြၽန္ေတာ္ယူမယ့္မိန္းမက တစ္၀က္ သူ႕မိဘကတစ္၀က္။
သူမရဲ႕က်န္းမာေရးကို ကြၽန္ေတာ္ဂ႐ုစိုက္မယ္။ ခ်ိဳလြန္းတဲ့အစားအစာေတြ ဥပမာ ေခ်ာကလက္ကို သူမလက္ဖ်ားနဲ႕ေတာင္ မထိေစရဘူး။ ကြၽန္ေတာ္ပဲစားမယ္။
ထမင္းဟင္းကို သူမ ဘယ္လိုပဲခ်က္ခ်က္ ကြၽန္ေတာ္စိတ္မ၀င္စားဘူး။ အရသာရွိရင္ ေတာ္ၿပီ။ ျမန္မာဟင္းလ်ာခ်ည္းပဲ ခ်က္စရာမလိုဘူး။ ဒီေန႕ျမန္မာစာ၊ ေနာက္ေန႕တ႐ုတ္စာ၊ ေနာက္ေန႕ဂ်ပန္စာ၊ စသည္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲခ်က္ခ်က္ ရတယ္။ ဒီကိစၥမွာ သူမကို လုံး၀ လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးထားတယ္။
အ၀တ္ေလွ်ာ္ရမယ္။ မီးပူတိုက္ရမယ္လို႔ သူမကို ကြၽန္ေတာ္မေျပာဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္၀တ္တဲ့အ၀တ္အစား အၿမဲတမ္း သန႔္ရွင္းေနရမယ္။
လွဲက်င္းေလွ်ာ္ဖြပ္လို႔ ပင္ပန္းလာၿပီလား။ အဲဒါဆို မိန္းမကို ခဏအနားယူခိုင္းမယ္။ အေမာေျပၿပီဆိုမွ က်န္တဲ့ပန္းကန္ ခြက္ေယာက္ေတြကို ေဆးခိုင္းမယ္။
ေဈးကိုေတာ့အတူတူသြားမယ္။ အသြားမွာ ေဈးျခင္းေတာင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကိုင္မယ္။ အျပန္မွာ သူမဆြဲလာမယ္။
သူမရဲ႕အသက္ကို ကြၽန္ေတာ္တန္ဖိုးထားမယ္။ သူ႕လက္ထဲကို ပိုက္ဆံတျပားမွ မထည့္ေပးဘူး။ လူဆိုး၊ သူခိုးေတြက ေပါတယ္မွတ္လား။
ကြၽန္ေတာ့္အမိန႔္ကို နာခံရမယ္လို႔မေျပာဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္စကား နားေထာင္ရင္ေတာ္ၿပီ။ နားမေထာင္နိုင္ဘူးလား ဒါဆို ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာပေစေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။
တဒဂၤၿပဳံးေပ်ာ္ရင္း အေမာေျပနိုင္ပါေစ.......
Subscribe by Email
Follow Updates Articles from This Blog via Email
No Comments